Του Έρωτα και του Σεβντά

Ο κόσμος πως θα μ' αρνηθείς το 'χει σιγουρεμένο
μα 'γω το βέλος του σε σεβντά το 'χω καλά ριγμένο.

Το αεράκι του σεβντά δριμύς βοριάς εγίνη
κι είμαι αμοναχό δεντρί στου έρωτα τη δίνη.

Είναι η ματιά σου αστραπή και ο σεβντάς σου μπόρα
και βρέθηκα ξεσκέπαστος από την πρώτην ώρα.

Με σκέπασαν τ' ανέφαλα που έχει ο σεβντάς σου
και βρέχομαι όπου βρεθώ, κι ας είμαι μακρυά σου.

Κοιμούμαι σ' ονειρεύομαι, ξυπνώ κι είσαι μπροστά μου
είν' ο σεβντάς σου δυνατός και πήρε τα μυαλά μου.

Αυτός που δεν εξόδεψε τη νιότη του με πάθη
δεν θα μπορεί τα μυστικά του έρωτα να μάθει.