Τρισεύγενη είναι το όνομά της μα όλοι την φωνάζουνε Ήρα, όπως το ξενοδοχείο της. Εμείς τη γνωρίζουμε το 1973, στα 73 της, όταν αρχίζει να γράφει στο «καρνέ» που της χάρισε ο άντρας της, ο Λυκούργος, εκείνη την πρωτοχρονιά. Αρχίζει να μας ταξιδεύει στη ζωή της. Γράφει για πολέμους και αναταραχές, για περιστατικά της ζωής της, ό,τι έζησε, ό,τι είδε, ό,τι άκουσε, και ό,τι ένοιωσε, γράφει για τις σχέσεις της με τη μάνα της και τη γιαγιά της, με τον Λυκούργο και τα παιδιά τους, την Ρόδη και τον Ερμή.

Οι καταγραφές της άμεσες και η γλώσσα της απίστευτα πλούσια, με λέξεις ασυνήθιστες για μας, αλλά πάντα καίριες. Είναι η γλώσσα που μεταχειρίζονται στην περιοχή αυτή της ορεινής Κορινθίας, μια γλώσσα που πάλλεται, που παρατσούκλια και παραφθορές την κάνουν άμεση και ζωντανή, και οι ήρωές της μιλούνε με μια αφοπλιστική απλότητα.