«Ράθυμα τα χείλη σου δε μιλούν πια τον έρωτα» «Αν σ' αγαπούσα πιο πολύ, θα ζούσες;» «Αυτός, ο γιος μου, προβληματικός απ' το πρώτο λεπτό της γέννησής του» «Κι εγώ, που όλος ο κόσμος με γνωρίζει, είμαι ο Κανένας, που δεν ριζώνει πουθενά, χάθηκα στον καιρό.» «Αισθάνθηκε μια ξαφνική δυνατή ώθηση στην πλάτη, σαν κάτι τεράστιο και βαρύ να τον είχε σπρώξει μπροστά. Καθώς έπεφτε, τα πάντα γύρω του σκοτείνιασαν, η μέρα χάθηκε κι ένα μαύρο πηχτό σκοτάδι τον τύλιξε από παντού. Έπεφτε, έπεφτε συνέχεια και το τελευταίο πράγμα που πέρασε απ' το μυαλό του ήταν πως κάτι, τόσο βαρύ και μεγάλο, δεν θα μπορούσε να αιφνιδιάσει τα εξασκημένα στο κυνήγι αυτιά του. Ξύπνησε πάνω σε κάτι κρύο, ενοχλητικά σκληρό και βρώμικο»