Οι διαπιστώσεις αυτές, σύμφωνα με την άποψη του συγγραφέα, συμβάλλουν στη δημιουργία μιας νέας αντίληψης, στο πλαίσιο της οποίας η γραμματική αρχίζει να διευρύνει τα όριά της προς την πλευρά της επικοινωνίας. Στην ουσία πρόκειται για μια διαδικασία οργανικής σύνδεσης των επικοινωνιακών λειτουργιών της γλώσσας με τη γραμματική, πράγμα που οδηγεί σε μια σύγχρονη μορφή γραμματικής ανάλυσης και διδασκαλίας που χαρακτηρίζεται ως επικοινωνιακή γραμματική.