Τα κείμενα του παρόντος τόμου υιοθετούν ένα κοινό αναλυτικό πλαίσιο για την κατάσταση των γυναικών στην ύφεση, το οποίο λαμβάνει υπόψη τις αλλαγές στην κοινωνική τους θέση τις τελευταίες δεκαετίες και τις σημερινές συνθήκες λιτότητας. Τα ευρήματα δείχνουν ότι αμέσως μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση οι διαφορές λόγω φύλου μεταξύ ανδρών και γυναικών στην απασχόληση μειώθηκαν - μόνο διότι επιδεινώθηκε η θέση των ανδρών και όχι επειδή υπήρξαν οποιεσδήποτε βελτιώσεις των γυναικών. Τα δεδομένα όμως προβλέπεται να ανατραπούν από τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες έχουν ήδη πιο αρνητικές συνέπειες στη ζήτηση γυναικείας εργασίας και την πρόσβαση των εργαζόμενων μητέρων σε υποστηρικτικές υπηρεσίες. Παρ’ όλα αυτά, η προσήλωση των γυναικών στην αμειβόμενη εργασία ενισχύεται, ακόμα και σε αυτή την περίοδο που οι απαιτήσεις για την απλήρωτη οικιακή τους εργασία αυξάνονται.

Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Οι σημερινές πολιτικές ενισχύουν τους ίδιους εκείνους μηχανισμούς που προκάλεσαν αρχικά την κρίση και καθυστερούν ή και αντιστρέφουν τη μακροπρόθεσμη τάση αύξησης της κοινωνικής επένδυσης σε δομές φροντίδας. Το βιβλίο αυτό υποστηρίζει ότι η ισότητα των φύλων πρέπει να τοποθετηθεί στο επίκεντρο οποιουδήποτε προοδευτικού σχεδίου για την έξοδο από την κρίση.