ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ βιωματικές ιστορίες, ξετυλίγει ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας Γιώργος Φαραστέλης στο βιβλίο του Με τη δική μου ματιά… Οι ευαισθησίες του, πηγή έμπνευσης, σε μια κατάθεση ψυχής. Κεντρική φιγούρα η τρυφερή ύπαρξη ενός παιδιού με έκδηλη την αγάπη του στην οικογένειά του, στη φύση που το περιβάλει, στα γεννήματά της, στους δασκάλους του και συνάμα η αυθόρμητη εξομολόγηση των πρώτων σκιρτημάτων της ήβης. Μια έκρηξη ανάγκης του συγγραφέα να μοιραστεί ύστερα από χρόνια με τους αναγνώστες του πρωτόγνωρες εμπειρίες που όλοι έζησαν κάποτε, μα λίγοι έχουν το χάρισμα να τις συνοψίσουν σε καλογραμμένα κείμενα, με σπαρταριστούς διαλόγους παρασύροντας τον αναγνώστη σε νοσταλγικό ταξίδι στο χρόνο.

Τις εικόνες αρχικά, ο αναγνώστης αισθάνεται, πως κάπου τις έχεις ξαναδεί. Σιγά-σιγά εξοικειώνεται μαζί τους και τελικά, τις νιώθει δικές του. Οι περιγραφές του, ζωντανές εικόνες με χρώμα, φως, κίνηση, φωνή, ψυχή και υπέρμετρη ευαισθησία, επιτυγχάνουν την πλήρη γνωριμία του αναγνώστη με τους ήρωες του βιβλίου.

Τα διηγήματα άλλοτε ξεδιπλώνονται σαν ευτράπελες αφηγήσεις με επιμελημένα ευθυμογραφήματα, άλλοτε σαν συγκινητικά κείμενα, που αφήνουν γλυκόπικρη γεύση από ανεπούλωτα τραύματα τα οποία σημάδεψαν, δύσκολες περιόδους από την παιδική ηλικία. Κοινή συνισταμένη όλων των διηγημάτων τα μηνύματα ανθρωπιάς, ευθύνης, τιμιότητας, ευαισθησίας, με διάθεση αυτοσαρκασμού και χιούμορ και χρήση πολύτιμων λαογραφικών στοιχείων.