Η διασπορά, ακόμη μια ακάλυπτη επιταγή της εποχής, έγινε για τα καλά ένα από τα δεδομένα της.
Οι πατρίδες ποια δεν ωφελούν και δεν προσφέρουν.
Δεν είναι λίγοι και οι άνθρωποι που στην αρχή υποφέρουν.
Στις μέρες μας, πιο βιαστικά και πιο ειδικά, τα νεαρά μεταναστευτικά πουλιά πετούν μακριά για να προλάβουνε την ’νοιξη.
Κάθε καινούρια πόλη, σαν μια νέα Γη της Επαγγελίας, τείνει να προσφέρει ό,τι πεισματικά στερεί κάθε αλησμόνητη πατρίδα.
Πολύ συχνά, κάθε ελπίδα αντί να ανταμειφθεί γκρεμίζεται
Τα ζεύγη που πετάξανε μαζί μακριά χωρίζου, για να πάρει το καθένα τον δικό του δρόμο.
Με την ανάμνηση μιας μακρινής σκιάς στο πέταγμα, σε λάθος εποχή, λάθος περιοχή και λάθος στιγμή, το μεγαλύτερο στοίχημα είναι να φτιάξουμε πα το λάθος ευκαιρία...