Ανδαλουσία. Μετά την κηδεία του άνδρα της, η 60χρονη Μπερνάρντα 'Αλμπα, επιβάλλει στις πέντε κόρες της πολύχρονο κατ' οίκον εγκλεισμό λόγω πένθους. Σε ένα σπίτι, χωρίς αντρική παρουσία, εισβάλλει ο Έρωτας και τα ανατρέπει όλα.

Η Μπερνάρντα, η Αντέλα, η Πόνθια, η Μαρτίριο, η Ανγκούστιας, η Αμέλια, η Μαγκνταλένα, η Προυντένσια κι ο πανταχού παρών, και γι' αυτό απών, Πέπε, είναι σάρκα από τη σάρκα μας. Μιλούν τη λογοκριμένη γλώσσα μας, ενώ η στεγνή, από τη στέρηση και τον εγκλεισμό, όψη τους καταμαρτυρά όσα οι λέξεις κρύβουν.

Από τη μια κοινωνία σε κρίση, ας πούμε, την ισπανική, τις μέρες του 1936 λίγο πριν το πραξικόπημα, στην ελληνική κοινωνία του 2015. Από το δυτικό άκρο της Μεσογείου, έως τις απότομες ακτές της Αδριατικής και της Μαύρης Θάλασσας, από τις ορκισμένες παρθένες της Αλβανίας έως τις ηρωΐδες του Αλμοδόβαρ, οι ίδιες ακούραστες νότες, οι ίδιες υγρές και μεστές φωνές, οι ίδιες υποσχέσεις και το ίδιο σκληρό παιχνίδι με το θάνατο.

Το Σπίτι της Μπερνάρντα 'Αλμπα είναι μια ανδαλουσιανή τραγωδία, με άλλα λόγια μια βαλκανική τραγωδία, που λαμβάνει χώρα στις εσχατιές του πολιτισμένου κόσμου.