'Αρχισα να ξανανεβαίνω το γκρεμό

Μεγάλο κάτοπτρο μέσα και γύρω μου στημένο
απλώνω χέρια μπας και πιάσω πουθενά
αλλά πώς πιάνεται κανείς απ'τους καθρέφτες;

Ρίχνω τα μάτια και με βλέπει ένα παιδί
σκύβω να πιάσω το σχοινί που μου πετά
τα χρόνια που του λείπω ξεδιπλώνουν

Κρεμιέμαι τότε πάνω απ΄το βυθό
γαντζώνομαι στη μια μεριά του φαραγγιού
λαχανιασμένος...