Ο Κοριός είναι μια σατιρική βιτριολική κριτική στην εφαρμογή της μαρξιστικής θεωρίας. Σε περιβάλλον που θυμίζει έργα του Κάφκα, οι ήρωες του έργου κινούνται σαν μαριονέτες ενός συστήματος που καταπιέζει το άτομο, μη δίνοντάς του ταυτόχρονα το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριστεί. Μέσα σε ατμόσφαιρα που δεν επιτρέπει στον πολίτη να ανασάνει, οι ήρωες του Μαγιακόφσκυ αναζητούν απεγνωσμένα συγκινήσεις σε συναισθήματα όπως ο έρωτας και η φιλία, δεν τα βρίσκουν, και λυγίζουν κάτω από τον κρατικό ζυγό. Ο ήρωας του έργου, Πρισύπκιν, γίνεται στο τέλος έκθεμα σε ζωολογικό κήπο, μαζί με ένα ζωύφιο, έναν κοριό, δείχνοντας έτσι την κατάντια του ανθρώπινου είδους.

Στο ίδιο ύφος κινείται και το Χαμάμ, ένα έργο άκρως επικριτικό για τη γραφειοκρατία και τους καρεκλοκένταυρους των δημοσίων υπηρεσιών. Μια ομάδα "εργατών και ταυτόχρονα επιστημόνων" κατασκευάζει ένα μηχάνημα για να ταξιδέψει στο μέλλον και να δει τα επιτεύγματα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Όλοι οι ήρωες στο έργο αυτό έχουν μεγεθυσμένα ελαττώματα και σχεδόν κανένα προτέρημα - είναι καρικατούρες ενός απρόσωπου συστήματος που εκτρέφει υπαλληλάκια χωρίς όνειρα και προοπτικές.