Η αναφορά και η ανάλυση των θεϊκών οικογενειών που συνδέονται με την Κάρπαθο έγιναν με στόχο να μπορέσει ο αναγνώστης να εισέλθει εις το πνεύμα της θεογονίας και να κατανοήσει τη σημασία που έχουν τα θεϊκά τοπωνύμια που διατηρήθηκαν στην Κάρπαθο.

Σε συνάρτηση και με άλλα τοπωνύμια, κυρίως εκείνα που προέρχονται από τους γόνους της γενιάς του Ινάχου (Μύθος του Δαναού), θα γίνει εύκολα κατανοητό ότι περιοχές της Καρπάθου που φέρουν θεϊκές ονομασίες χρονολογούνται από την Πελασγική περίοδο.

Σε όλο τον Ελλαδικό χώρο, από όπου πέρασαν ή γεννήθηκαν Τιτάνες, ήρωες και θεοί, έμειναν τοπωνύμια τα οποία λειτουργούν με θαυμαστό τρόπο που επιτρέπει στους ανθρώπους να κινούνται στο χώρο του μύθου σε επίπεδο καθημερινότητας. Οι ονομασίες αυτές είναι ο ισχυρότερος δεσμός που συνδέει τον μυθικό κόσμο με την σύγχρονη εποχή.

Η περιπέτεια του Οδυσσέα στη Βόρεια Κάρπαθο, όπως σκιαγραφείται από την περιγραφή του Ομήρου, αφήνει να υποτεθεί ότι οι Κύκλωπες και οι συγγενείς τους Γίγαντες και Φαίακες έζησαν σ’ αυτή την περιοχή. Η μεταφορά του θεάτρου των περιπετειών του Οδυσσέα στη Σικελία πρέπει να έγινε από τους μετανάστες που αποίκισαν αργότερα την Ιταλία. Τόσο ο Θουκυδίδης όσο και ο Βιργίλιος δέχονται ως πρώτους μετανάστες στη Σικελία Τρώες πολεμιστές που, μετά την καταστροφή της πατρίδας τους από τους Έλληνες, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Σικελία. Ακολούθησε η αποίκηση των Ελλήνων, οι οποίοι μετέφεραν μαζί τους και τις παραδόσεις της πατρίδας τους.

Οι αναταράξεις της Ελληνικής γης που έγιναν στο πέρασμα του χρόνου έμειναν στην ανάμνηση των λαών υπό μορφή παραδόσεων που εκφράσθηκαν σε μύθους. Στην όλη εικόνα προστίθεται και η εντύπωση που προκλήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης και, αργότερα, ο σκοταδισμός που προήλθε από την κάθοδο των Δωριέων. Δημιουργήθηκε έτσι στην αντίληψη των Ελλήνων η πάλη μεταξύ θεών και Τιτάνων.