Τα ερωτήματα που τίθενται στις Αλληγορίες είναι πολλά.

Πού οδηγεί άραγε το βορειανατολικό μονοπάτι πίσω από το λόφο; Ποιος τελεί τις θυσίες κάθε φορά που έρχεται το δίσεκτο έτος; Ποιος άφησε τα υγρά αποτυπώματα πάνω στο τζάμι;

Πώς ακούγεται θόρυβος στο κάτω πάτωμα, όταν υποτίθεται πως μέσα στο σπίτι είμαστε μόνοι; Βουβά πρόσωπα στέκουν πίσω από κάθε ερώτημα, όπως ξυλοκόποι που γνωρίζουν για ένα αποτρόπαιο φονικό, άγνωστοι συγγενείς που επιμένουν να στέλνουν επιστολές, αρλεκίνοι δολοφόνοι με αινιγματικά δέματα, κούκλες που ζωντανεύουν, και εραστές που σμίγουν σε περιβάλλοντα εφιαλτικά.

Ο ουρανός, ο χρόνος και η λήθη, έννοιες βαθύτατα βαρυσήμαντες και πολύσημες, στοιχειώνουν τα ποιήματα με την επιβλητική παρουσία τους, ενώ ταυτόχρονα ξεδιπλώνεται το νήμα ενός μυστηρίου που κρύβει άλλες, αχαρτογράφητες για πολλούς μέχρι σήμερα αλήθειες: τα αντικείμενα δεν έχουν μονάχα μία όψη ή διάσταση, και οι συνειρμικές εικόνες μπορούν συχνά να αποτελέσουν ολόκληρο τον κόσμο μας, όταν για παράδειγμα πρόκειται για ένα καλοκαίρι με σκισμένες αφίσες στο κράσπεδο έτοιμες να ανάψουν φωτιά, ή για ένα Λούνα Παρκ, του οποίου τα εφιαλτικά παιχνίδια μπαίνουν μόνα τους σε λειτουργία τις Κυριακές.

Ποιήματα αλληγορικά , για την αγωνία της ύπαρξης, την εμμονή του χρόνου και το αιώνιο αίσθημα της ανατροπής που τόσο βίαια και τραγικά βιώνει ο άνθρωπο.