Ποιήματα με ελεύθερο στίχο ή με ομοιοκαταληξία, αλλά και ποιήματα με μέτρο που θα μπορούσαν να μελοποιηθούν. Με στίχο λιτό και περιεκτικό θέτουν ερωτήματα για την κοινωνική πραγματικότητα, για όσα μας κρατούν δέσμιους του εαυτού μας, για τις αγαπημένες καταδυναστευτικές μας συνήθειες. Οι εικόνες της ποίησης, άλλοτε θολές και άλλοτε πεντακάθαρες, μας αποκαλύπτουν τη διαρκή προσπάθεια απόδρασης από την πραγματικότητα.