Η συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Ονουφρίου επιχειρεί να φωτίσει τις ακατέργαστες επιθυμίες που πηγάζουν κυρίως από τη σεξουαλικότητα των απλών και λαϊκών ανθρώπων της Κύπρου των πρώτων μεταποικιακών χρόνων. Επιθυμίες που συχνά οδηγούν σε συμπεριφορές που τρομάζουν και κλυδωνίζουν τη στερεότητα των παραδοσιακών ηθών.

Με χιούμορ και παιδική αφηγηματική απλότητα, που ενσωματώνει οργανικά το κυπριακό γλωσσικό ιδίωμα, ο συγγραφέας χτίζει αυτές τις παζολινικές ιστορίες, υπονομεύοντας τις στερεοτυπικές φόρμες που αντιλαμβανόμαστε ως πολιτισμική κληρονομιά ενός τόπου.

Οι σύντομες, κινηματογραφικές και αιχμηρές αφηγήσεις του βιβλίου ψάχνουν τα χνάρια αυτού που δύσκολα αρθρώνεται, την αντίσταση στην πατριαρχική ηγεμονία και την επιστροφή στο μητρικό και το θηλυκό, που, ενώ μας αγκάλιασε και μας ζέστανε, παραμένει ένα αποκηρυγμένο και απόβλητο ταμπού.