Στα τέλη του 19ου αιώνα, σε κάποιο φιόρδ της νορβηγικής υπαίθρου, η κυρία Αλβιγκ ετοιμάζεται να εγκαινιάσει ένα ορφανοτροφείο στη μνήμη του συζύγου της και να υποδεχτεί τον μοναχογιό της, ανερχόμενο ζωγράφο, που ζούσε στο εξωτερικό. Στην πόλη φτάνει και ο πάστορας Μάντερς, παλιός φίλος της κυρίας Αλβιγκ, στον οποίο η τελευταία διηγείται την αλήθεια για τη ζωή της και τον σύζυγό της, κατά τ άλλα σεβαστό από την τοπική κοινωνία, λοχαγό Αλβιγκ.

Βρικόλακες! Το ζευγάρι της σέρας...βρικολάκιασε! αναφωνεί στο τέλος της πρώτης πράξης η κυρία Αλβιγκ, βλέποντας τον γιο της να ερωτοτροπεί με τη Ρεγγίνα, όπως έκανε παλιότερα ο λοχαγός με τη μητέρα της. Τελικά δεν εξομολογείται μόνο η κυρία Αλβιγκ την αλήθεια για το παρελθόν αλλά και ο γιος της τον λόγο που επέστρεψε στο πατρικό του βασανίζεται από μια βαριά ασθένεια και γι αυτό ζητά να τον βοηθήσει να αυτοκτονήσει.