Δωμάτιο στο σπίτι του Αιδεσιμώτατου Σαμουήλ Πάρρις στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης, την άνοιξη της χρονιάς 1962. Ο Πάρρις είναι γονατισμένος κοντά στο κρεβάτι όπου βρίσκεται ξαπλωμένη ντυμένη και αναίσθητη η κόρη του, Μπέττη, 10 χρονώ. Την κοιτάζει με αγωνία, μουρμουρίζοντας κάποια προσευχή. Η μαύρη σκλάβα Τιτούμπα, 50 χρονώ, μπαίνει φοβισμένη.
ΤΙΤΟΥΜΠΑ: Κυρ Αιδεσιμώτατε, η Μπέττη μας θα γίνει γρήγορα καλά;
ΠΑΡΡΙΣ: Φύγε από δω.
ΤΙΤΟΥΜΠΑ, οπισθοχωρώντας: Η Μπέττη μας δε θα πεθάνει;... Δε θα πεθάνει;...
ΠΑΡΡΙΣ, σηκώνεται έξω φρενών: Φεύγα από μπρος μου - αν δεν θες να φας καμουτσίκι στην πλάτη! (Εκείνη φεύγει. Ο Πάρρις, ακουμπώντας στον τοίχο.) Θεέ μου βοήθησε με! (Κλαίγοντας με λυγμούς παίρνει το χέρι της Μπέττης.) Μπέττη, κορούλα μου, γλυκό μου παιδάκι... Ξύπνα... ’νοιξε τα ματάκια σου... (Γονατίζει. Την ίδια στιγμή μπαίνει η ανίψια του, η ’μπιγκαιηλ. Είναι ένα κορίτσι 17 χρονών, εξαιρετικά όμορφο.)
ΑΜΠΙΓΚΑΙΗΛ: Θείε, η Σουζάνα Ουώλκοτ είναι εδώ. Έρχεται απ' το γιατρό.
ΠΑΡΡΙΣ: Πες της να 'ρθει μέσα - γρήγορα!
ΑΜΠΙΓΚΑΙΗΛ, σκύβοντας στ' άνοιγμα της πόρτας: Έλα μέσα, Σουζάνα! (Μπαίνει η Σουζάνα 16 χρονώ.)
ΠΑΡΡΙΣ: Τι είπε ο γιατρός;
ΣΟΥΖΑΝΑ: Μου είπε, αιδεσιμώτατε, πως τα βιβλία του δε γράφουνε πουθενά για την αρρώστια της Μπέττης. Έψαξε, λέει, έψαξε, μα δε βρίσκει κανένα γιατρικό στα βιβλία.
ΠΑΡΡΙΣ: Πρέπει να ψάξει κι άλλο. Γιατί δεν έρχεται ο ίδιος να δει την άρρωστη;
ΣΟΥΖΑΝΑ: Λέει πως δε θα ωφελήσει σε τίποτα να 'ρθει να τη δει, γιατί απ' ό,τι διάβασε στα βιβλία η αιτία της αρρώστιας είναι... υπερφυσική.