«... Στον ελληνισμό, μετέχει κάποιος εθελουσίως. Είναι τιμή και ευθύνη η ελληνική ταυτότητα. Η ελληνικότητα δεν επιβάλλεται, αλλά κερδίζεται και αποδεικνύεται με αγώνες, θυσίες και ήθος. Πρόκειται για θεϊκό χάρισμα και όχι για καταναγκασμό. Ο ελληνισμός κανέναν δεν παρακαλάει.

Όποιος δεν θέλει να είναι Έλληνας, κακό του κεφαλιού του. Ας αρκεσθεί στη μίζερη και ελεεινή σκοπιανή ιδιότητα ή ας παραμείνει στην πνευματική αναξιοπρέπεια του κακώς εννοούμενου τοπικισμού και της γκρίνιας για τα κονδύλια. Αυτά δεν τα λέω για να δικαιολογήσω την κρατική απραξία, ούτε για να εθελοτυφλούμε μπροστά στον κίνδυνο από τη διείσδυση των πρακτόρων. Χρειάζεται συνεχής άμυνα και αντίσταση. Αλλά συγχρόνως δεν πρέπει να αποδίδουμε στους αργυρώνητους κομιτατζήδες καμία ιδιότητα φοβερού και τρομερού μαζικού κινήματος αφελληνισμού. Εάν σώσουμε το όνομα της Μακεδονίας, οι πρακτορίσκοι πιθανότατα θα εξαφανισθούν μία για πάντα. Θα τους καταπιεί η ίδια η Ιστορία...»

Στον τόμο αυτό συγκέντρωσε ο συγγραφέας μια σειρά άρθρων του από τα ιστολόγιά του, τα περισσότερα από τα οποία είχαν δημοσιευθεί και σε εφημερίδες και περιοδικά, με κεντρικό θέμα την Μακεδονία και την ελληνοσκοπιανή διαμάχη.

Τα κείμενα αναφέρονται σε θέματα από διάφορες χρονικές περιόδους, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Στα Παραρτήματα περιέλαβε την σειρά άρθρων του για τα αρχαία μακεδονικά νομίσματα, τα οποία με τα ελληνικότατα ονόματα των βασιλέων και κυρίως με την θεματολογία τους (θεότητες, σύμβολα κτλ) αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά αυτό που έχει αποδεχθεί πλέον ολόκληρη η διεθνής επιστημονική κοινότητα, ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήσαν τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από ένα ακόμη αρχαιοελληνικό φύλο.