Μήπως το υπάρχον πολιτικό αντιπροσωπευτικό σύστημα, όπως αυτό εκφράζεται από τα κόμματα, έχει φάει τα ψωμιά του και η κοινωνία αντιδρά προτείνοντας μορφές άμεσης δημοκρατίας, έστω και αν ακόμα βρίσκονται σε εμβρυακή κατάσταση; Θα έχουμε μία κανονική γέννα μιας άλλης πολιτικής οργάνωσης, που θα συνδυάζει το άμεσο δημοκρατικό πνεύμα; Όχι χύμα και τσουβαλάτα αλλά με τον υψηλότερο δυνατό τρόπο οργάνωσης, με σαφή πολιτική προοπτική υπέρ των αδυνάτων και κατά των αδικιών; Και όλα αυτά με προοπτική χρόνου και διάρκειας. Αν αυτό αποτύχει τότε το σύστημα διαθέτει εναλλακτική λύση: Την Ακροδεξιά και τον Ρατσισμό στις διάφορές του μορφές, που αυτή την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τις προτιμούν περίπου το ένα τρίτο των ψηφοφόρων της Ευρώπης.

Μακάρι τα κείμενα στο βιβλίο αυτό να είναι ακόμα ζωντανά και να συνεισφέρουν σε έναν διάλογο με αυτόν τον προβληματισμό.