Η παρούσα 5η έκδοση του τεύχους 32 της σειράς "Σύγχρονη Νομοθεσία" περιλαμβάνει:

(α) το κείμενο του ν. 4194/2013 (ΦΕΚ Α΄ 208/27.9.2013), όπως τροποποιήθηκε με τους ν. 4205/2013 (ΦΕΚ Α΄ 242/ 6.11.2013), ν. 4356/2015 (ΦΕΚ Α΄ 181/24.12.2015), ν. 4370/2016 (ΦΕΚ Α΄ 37/7.3.2016), ν. 4411/2016 (ΦΕΚ Α΄ 142/3.8.2016), ν. 4446/2016 (ΦΕΚ Α΄ 240/22.12.2016), ν. 4531/2018 (ΦΕΚ Α΄ 62/5.4.2018), ν. 4596/2019 (ΦΕΚ Α΄ 32/26.2.2019), ν. 4700/2020 (ΦΕΚ Α΄ 127/29.6.2020), ν. 4745/2020 (ΦΕΚ Α΄ 214/6.11.2020), ν. 4816/2021 (ΦΕΚ Α΄ 118/09.07.2021), ν. 4828/2021 (ΦΕΚ Α΄ 130/23.7.2021), ν. 4842/2021 (ΦΕΚ Α΄ 190/13.10.2021), ν. 4912/2022 (ΦΕΚ Α΄ 59/17.3.2022), ν. 4938/2022 (ΦΕΚ Α΄ 109/6.6.2022), ν. 4963/2022 (ΦΕΚ Α΄ 149/30.7.2022) και ν. 4964/2022 (ΦΕΚ Α΄ 150/30.7.2022),

(β) τον Κώδικα Δεοντολογίας Δικηγορικού Λειτουργήματος, ο οποίος εγκρίθηκε με την από 4.1.1980 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και δημοσιεύτηκε στον Κώδικα Νομικού Βήματος στον τόμο του 1986, όπως τροποιήθηκε και ισχύει,

(γ) τον "Καταστατικό χάρτη θεμελιωδών αρχών του ευρωπαϊκού νομικού επαγγέλματος" και

(δ) τον "Κώδικα Δεοντολογίας για τους ευρωπαίους δικηγόρους" που θεσπίστηκαν από το Συμβούλιο των Δικηγορικών Συλλόγων της Ευρώπης (CCBE) και στους οποίους παραπέμπει ρητά το άρθρο 41 του Κώδικα Δικηγόρων,

(ε) την Αιτιολογική Έκθεση του Κώδικα Δικηγόρων, στην οποία επισημαίνονται οι βασικές ρυθμίσεις και οι καινοτομίες του,

(στ) την αιτιολογική έκθεση του άρθρου 7 του ν. 4205/2013, (ζ) την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής για τον Κώδικα Δικηγόρων και (η) αναλυτικό Αλφαβητικό Ευρετήριο.