Σ’ ένα χωριό, που κρύβεται πίσω από τα σύννεφα, στον Όλυμπο, στην ξεχασμένη ιερή γη που την ονομάζουν Ελλάδα, ζουν παιδιά με φτερούγες που πετούν και βλέπουν τον κόσμο κάτω, τους ενήλικες που ζουν τη ζωή τους κοιμώμενοι μέσα στις βαρετές τους πόλεις.
Δεν είναι και τόσο εύκολο να αλλάξεις τον κόσμο, ειδικά αν συνειδητοποιήσεις πόσοι από τους μεγάλους πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη κοιμούνται. Όταν τα παιδιά πετούν ανά τον κόσμο, μπορούν να κοιτάξουν κάτω απ’ τα σύννεφα και να δουν όλα αυτά που κάνουν οι μεγάλοι απ’ άκρη σ’ άκρη αυτού του πλανήτη.
Κάπου στη Μέση Ανατολή για παράδειγμα, τα παιδιά είδαν ένα βασίλειο αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στην αρετή του ύπνου. Ο βασιλιάς και η βασίλισσα αποκαλούνται οι Αυτού Μεγαλειότητες Υπνηλιότητες, υπάρχει ένας Υπουργός των Δυνατών Ροχαλητών και ένας Υπουργός των Ήπιων Ροχαλητών, υπάρχουν μεγαλομαξιλάρηδες Ευγενείς και μικρομαξιλάρηδες Ευγενείς, μαξιλαροπόλεμοι ανάμεσα σε εκείνους που κοιμούνται στην αριστερή πλευρά του κρεβατιού τους και εκείνους που κοιμούνται στην δεξιά πλευρά, και όλοι εκεί παρακολουθούν ροχαλητόπερες και κοιμισωδίες. Αστείο βασίλειο. Κατά πολύ φαιδρότεροι ήταν οι μεγάλοι της Ευρώπης. Ονειροπόλοι, ριζοσπαστικοί και επίδοξοι επαναστάτες που μιλούν χωρίς σταματημό για την «ανατροπή της παλαιάς τάξης» και για το «ξεκίνημα μιας νέας επανάστασης». Όσο πιο συχνά φώναζαν όμως τη λέξη «επανάσταση» τόσο πιο γρήγορα έπεφταν στον ύπνο. Ακόμη πιο παράξενη όμως ήταν μια μικρή θρησκευτική αίρεση που αποκαλούνταν οι Ιερείς του Ύπνου. Αυτοί οι ιερείς συνεχώς συμβούλευαν το ποίμνιό τους να μένει άπραγο, άσχετα από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ή το πόσο απελπιστική ήταν η φτώχια του, οι ιερείς ποτέ δεν άλλαζαν το δόγμα τους. Τη Δευτέρα, οι ιερείς έψαλλαν: «Ας κοιμηθούμε σήμερα ώστε να είμαστε πιο ανανεωμένοι αύριο». Την Τρίτη : «Ας κοιμηθούμε αύριο, ώστε να μπορούμε να είμαστε πιο ανανεωμένοι μεθαύριο». Μέχρι την Κυριακή, το ίδιο ‘τροπάριο’: «Ας κοιμηθούμε ύπνο βαθύ σ’ αυτή τη ζωή, ώστε να είμαστε ανανεωμένοι εις την μετέπειτα ζωή».
Κι όταν οι πραγματικά ανήσυχοι και απεγνωσμένοι άνθρωποι απαιτούσαν σθεναρά να γίνει επιτέλους κάτι για να αντιμετωπιστούν τα κοινά τους προβλήματα, οι συνοφρυωμένοι ιερείς του Ύπνου προειδοποιούσαν αυστηρά: «Σσσστ! Εάν ο Θεός με τις πιτζάμες του σας τσάκωνε ποτέ ξύπνιους, μπορεί να νόμιζε ότι είμαστε ταραχοποιά στοιχεία και να μην μας προσκαλούσε η Χάρη Του στον παράδεισο».
Κι αυτά, παρεμπιπτόντως, είναι μονάχα δύο από τα πολλά και διάφορα είδη κοιμώμενων τύπων που υπάρχουν στη γη. Αυτή η μικρή ήπειρος που ακούει στο όνομα Ευρώπη βρίθει από λόγιους ανθρώπους που προσπαθούν να κοιμίσουν ο ένας τον άλλο.
Αυτός ο γέρικος και επικίνδυνος κόσμος των μεγάλων με όλα του τα μοιραία γνώριμα, κοινότυπα, βαρετά, καθημερινά προβλήματα, εντέλει μπορεί και θα σωθεί από τα φτερωτά παιδιά που έρχονται από τον Όλυμπο να μας ξυπνήσουν και να μας δείξουν χάρτες από τους χαμένους Αγίους Τόπους.