Γεννήθηκα και έζησα με τα' άνθη αυτής της πέτρας που μ' έμαθαν να αγαπώ και να μισώ όταν πρέπει που μ' έμαθαν να σέβομαι το φέγγος της ημέρας με καρτερία να περνώ το δύσκολο όταν έρθει που μ' έμαθαν να χαίρομαι με τη χαρά των άλλων αλλά και να ατσαλώνομαι στη βία των μεγάλων. Από το μέρος της ψυχής έβαλα τα λουλούδια όπου με κάνουν να αγαπώ να σέβομαι και να υμνώ να γράφω και τραγούδια και από το μέρος της καρδιάς τη πέτρα έχω βάλει για να με κάνει δυνατή με όρθιο το κεφάλι. Ποτέ τους δεν θα μαραθούν τα άνθη της ψυχής μου γιατί έχουνε τις ρίζες τους στην πέτρα της καρδιάς μου και όποιος τρυφερά φερθεί αρώματα αναβλύζουν και όλα τ' αστέρια τ' ουρανού γέρνουν και τον φωτίζουν. Μα αν τολμήσει κάποιος Τ' άνθη μου να μαράνει.