Ποίηση είναι ο ήχος από τα λόγια, τις σκέψεις, που φωνάζουν την ψυχή. Εκφράζει το υποσυνείδητο και το συνειδητό, το πνεύμα μας. ’ρχισα να γράφω ποίηση σε κάποια στιγμή της ζωής μου , όταν ένιωσα τα συναισθήματα να ξεχειλίζουν από την ψυχή μου. Ήθελα να τα αποτυπώσω στο χαρτί, έτσι να διαβαστούν και να μένουν αξίζουν. Η ποίησή αναδεικνύει την αλήθεια και το ψέμα, που η ζωή μας είναι ποτισμένη. 'Όπως συνηθίζω να λέω με την ποίησης αναπνέει το πνεύμα και η σκέψη μου, περιπλανιούνται στα βάθη, της ζωής αναζητώντας, αναζητώντας, το φως που θα οδηγήσει στην ανόρθωση της.

Όλα τα ποιήματα της συλλογής, " Ίσως είναι ανάσες " όπως και όλα που έχω γράψει, είναι με των ίδιο προσανατολισμό του πνεύματος. Όταν τα έγραφα πάντα, τα ένιωθα και τα ζούσα. Ζούσα,, τα ταξίδια, του κάθε ένα χωριστά, άλλοτε ήρεμα και άλλοτε φουρτούνες, όπως η ζωή μας. Ελπίζω, στα ταξίδια των αναγνωστών, μέσα από αυτά, να είναι όμορφα, να ζήσει ο κάθε ένας το δικό του ταξίδι, με το δικό του τρόπο. 'Έτσι που να άγουν την ψυχή και τι πνεύμα.