Το έργο Πλάτωνος Ακαδημία πραγματεύεται την ιστορία της χρονικώς πρώτης και μακροβιότερης Φιλοσοφικής Σχολής της πολιτισμένης ανθρωπότητας, όπως αυτή η Σχολή λειτούργησε, αρχικώς, κατά τα έτη 387 έως 80 π.Χ., στον κήπο του ομώνυμου προαστίου και στη συνέχεια, έως το έτος 529 μ.Χ., μέσα στην πόλη των Αθηνών, οπότε η περιουσία της κατασχέθηκε και ιδιοποιήθηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ενώ οι έσχατοι δάσκαλοί της εξωθήθηκαν σε μακρινό εκπατρισμό.

Το εκπαιδευτικό κέντρο της Ακαδημίας, που ίδρυσε ο Πλάτων στο ομώνυμο δασύλλιο, είχε, κατά το αττικό δίκαιο, τον νομικό χαρακτήρα μορφωτικού ιδρύματος, το οποίο διηύθυνε ο ιδρυτής της και αργότερα ο εκάστοτε σχολάρχης της. Μια μοναδική Φιλοσοφική Σχολή, στους κόλπους της οποίας δίδαξαν και έγραψαν οι δύο μέγιστοι φιλόσοφοι Πλάτων και Αριστοτέλης, καθώς και άλλοι πολλοί διαπρεπείς επώνυμοι σχολάρχες, που κράτησαν άσβεστη τη φλόγα της Φιλοσοφίας, σταθερά και συνεχώς επί 916 χρόνια.