Κρίσεις υπήρχαν πάντοτε, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το ερώτημα είναι, πώς μπορεί ο καθένας, εκμεταλλευόμενος την κρίση στην οποιαδήποτε μορφή της, να βγει κερδισμένος από αυτή, κυρίως όμως να μάθει να θέτει και να απαντά σωστά στο ερώτημα για το αληθινό νόημα της ζωής.

Προς αυτή την κατεύθυνση σημαντική μπορεί να αποδειχθεί η μαθητεία στους μεγάλους διδασκάλους της οικουμένης, τους Τρεις Ιεράρχες της Εκκλησίας, που έχουν το χάρισμα να προχωρούν σε ορθές διαγνώσεις της θρησκευτικής, πνευματικής, πολιτισμικής, πολιτικής, οικονομικής και εθνικής κρίσης, και να προτείνουν διεξόδους ακόμη και σήμερα, αντιμετωπίζοντας τα ζητήματα στην ουσία τους και δίχως σκοπιμότητες, σε αντίθεση με όλες τις αναποτελεσματικές θεωρητικές προτάσεις και τις αντίστοιχες εφαρμογές τους που δοκιμάσαμε στην ιστορία μέχρι τώρα, προσπαθώντας να αλλάξουν την κοινωνία και τον άνθρωπο έξωθεν και όχι έσωθεν, όπως επιχειρεί διαχρονικά η Εκκλησία.