Στις σελίδες του μυθιστορήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Οι έμποροι των εθνών» ζωντανεύει η νησιωτική βενετοκρατία με πρωταγωνιστές τούς αδίστακτους και κτηνώδεις άρχοντες της Βενετίας, που κατά το κοινωνικό ιδεώδες της εποχής έπρεπε να ανταγωνίζονται στην ψευτιά, στην απάτη, στο ξεμυάλισμα των γυναικών καθώς και στην εκμετάλλευση των απλών ανθρώπων. Ο ιστορικός χρόνος του μυθιστορήματος τοποθετείται στα 1119. Χώρος δράσης η Νάξος, εκεί όπου ένας πλούσιος ευπατρίδης, ο Ιωάννης Μούχρας, επιδιδόμενος στο κυνήγι των πειρατών -με σκοπό να λάβει δίπλωμα ναυάρχου -πετυχαίνει την απελευθέρωση του Βενετού κόμητα, Μάρκου Σανούτου, γόνου πλούσιας αριστοκρατικής οικογένειας της Βενετίας. Ο Ιωάννης Μούχρας προσφέρει στον κόμητα φιλοξενία, ο δεύτερος όμως ερωτεύεται τη γυναίκα του οικοδεσπότη του, Αυγούστα, υπακούοντας σε έναν τυφλό ηδονισμό άνευ προηγουμένου.