Ήσουν κάποτε αντρειωμένη είχες και παλληκαριά είχες βλέμμα φλογοβόλο και φωτιά μες' την καρδιά είχες όνομα και δόξα και με ιερούς σκοπούς με γενναιότητα και αντρεία ξέφευγες απ' τους εχθρούς τώρα ζεις ταπεινωμένη και στο βούρκο λασπωμένη με ανάξιους πολιτικούς η Λοιμοκρατία προοδεύει το όνομα σου μουντζουρώνουν πισώπλατα σε μαχαιρώνουν και δεν βγάζεις ούτε ’χνα ξεριζώνοντας τα σπλάχνα τα παιδιά σου σε προδώσαν σε πούλησαν και σε δώσαν για λίγο ασήμι και χρυσό όπως κάναν στον Χριστό όμως κάποια μέρα θα ξανάρθει κι είναι πολύ κοντά η ώρα θα ξανά λάμψεις πάλι και θα μείνεις στον Αιώνα όμορφη χιλιοτραγουδισμένη Αχ! πατρίδα μου καημένη το' χει η μοίρα να πονάς μα τα εμπόδια υπερνικάς και για την δόξα πάλι τραβάς με την λεβεντιά και χάρη δεν το βάζεις κάτω εύκολα θα γίνει θρίαμβος μεγάλος που θα χαίρεται κι ο χάρος υποκλίνοντας μπροστά σου ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 18/12/2013