Η, εν πολλοίς άγνωστη, ιστορία δύο οργανώσεων ταξικής αλληλέγγυας δράσης στα χρόνια του Μεσοπολέμου: της Εργατικής Βοήθειας και της Κοινωνικής Αλληλεγγύης αυτό είναι το θέμα αυτού του εξαιρετικού βιβλίου.

Ο συγγραφέας, παρότι δεν είναι ιστορικός, καταγράφει με απαράμιλλη ιστορική ακρίβεια μια πτυχή της ιστορίας του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας την ανάγκη ταξικής αλληλέγγυας δράσης σήμερα και τη σύνδεσή της με το διεκδικητικό κίνημα.

Το βιβλίο αναμετράται ευθέως με τις απόψεις εκείνες που εντός των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων στέκονται αρνητικές με τα κινήματα αλληλεγγύης που αναπτύσσονται στις γειτονιές και στις πόλεις. Απέναντι σε αυτές τις απόψεις αντιπαραθέτει τη συγκρότηση ενός πρωτόγνωρου κινήματος αλληλεγγύης, τις πρακτικές που δημιουργήθηκαν εντός του, την εκπαίδευση όσων συμμετείχαν στην εκδήλωσή του σε λογικές και συμπεριφορές. Όλα όσα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πολύτιμο μάθημα για το σήμερα.

Ένα βιβλίο που αλλάζει την οπτική μας για την ιστορική διαδρομή της Αριστεράς στην Ελλάδα.