Ο τόμος αυτός αποτελεί το δεύτερο μέρος του συλλογικού έργου «Οικονομικό έγκλημα και διαφθορά στο δημόσιο τομέα». Μετά από την αξιολόγηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου (πρώτος τόμος του έργου), στον παρόντα τόμο επιχειρείται ο εμπλουτισμός του ερευνητικού προβληματισμού με αναφορά στο χώρο της πράξης, αλλά και τις συναφείς επιλογές ξένων εννόμων τάξεων.

Το έργο αποτελείται από δύο μέρη. Προηγείται η έκθεση των αποτελεσμάτων συλλογικής εμπειρικής έρευνας, η οποία στηρίχθηκε στη διανομή τριών αναλυτικών ερωτηματολογίων σε λειτουργούς της ποινικής και διοικητικής δικαιοσύνης (δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόρους), των ελεγκτικών μηχανισμών της διοίκησης, καθώς και εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών (Μέρος Ι). Στη συνέχεια αναλύεται το θεσμικό πλαίσιο αντιμετώπισης του οικονομικού εγκλήματος και της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα σε πέντε αλλοδαπές έννομες τάξεις (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Γερμανία και Σουηδία), οι οποίες εκφράζουν διαφορετικές νομικές παραδόσεις και έχουν να επιδείξουν σημαντικές επιδόσεις στο συζητούμενο πεδίο (Μέρος ΙΙ).

Ο στόχος του παρόντος τόμου είναι διττός. Επιχειρεί καταρχάς να αποτυπώσει την οπτική λειτουργών της δικαστικής πράξης, προσώπων που κατέχουν θέσεις-“κλειδιά” στους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Διοίκησης, και εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών για την αντιμετώπιση του οικονομικού εγκλήματος και της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα στην Ελλάδα? οι θέσεις και οι προβληματισμοί που εκφράζουν τα συγκεκριμένα πρόσωπα συνιστούν πολύτιμη βάση για τη διατύπωση προτάσεων που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε ένα πιο δίκαιο και αποτελεσματικό θεσμικό οπλοστάσιο και την εφαρμογή του στην πράξη. Το δικαιοσυγκριτικό τμήμα, από την άλλη πλευρά, προσφέρει μια περιεκτική εικόνα για τον τρόπο με τον οποίο άλλες έννομες τάξεις αντιμετωπίζουν τις ίδιες συμπεριφορές, εμπλουτίζοντας έτσι τον προβληματισμό με νέες ιδέες και δυνατότητες. Το έργο έχει, έτσι, σημείο αναφοράς τόσο τον θεωρητικό όσο και τον εφαρμοστή του δικαίου. Αποβλέπει να αναδείξει ένα πολυποίκιλο φάσμα αξιολογήσεων, ιδεών και προτάσεων, ως βάση αναστοχασμού και στήριξης της επιστημονικής σκέψης για το ισχύον θεσμικό πλαίσιο και τη διαμόρφωση νέων κατευθύνσεων στην αντιμετώπιση της οικονομικής εγκληματικότητας και της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα στη χώρα μας.