ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ ΤΟΠΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Παρακολουθώντας κανείς όσα συμβαίνουν κάθε χρόνο στις εκδηλώσεις μνήμης για τα τραγικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Μελιγαλά, το Σεπτέμβριο του 1944, δεν μπορεί παρά να καταλαμβάνεται από θλίψη και αγανάκτηση. Παραποίηση και διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων, και βεβήλωση του ιερού χώρου, από τη μια μεριά, καπηλεία και εκμετάλλευση της καταστάσεως, από την άλλη. Και όλα αυτά δημιουργούνται, κυρίως από ετερόκλητα και άσχετα, με το χώρο άτομα τα οποία αποβλέπουν σε ιδιοτελείς σκοπούς που υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα και αλλοιώνουν το περιεχόμενο της εκδηλώσεως.

Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, με ώθησε στη συγγραφή αυτού του σύντομου ιστορικού οδοιπορικού. Βασιζόμενος στις προσωπικές μου εικόνες και βιώματα, αλλά και στην μελέτη των ιστορικών πηγών, προσπάθησα να αναδείξω την πραγματικότητα. Πρόθεσή μου είναι να δώσω να καταλάβει ο κόσμος, ότι, ό,τι συνέβη στην Μεσσηνία και ειδικότερα στο Μελιγαλά, το Σεπτέμβριο του 1944, ανεξάρτητα από τους υπευθύνους, αποτελεί μία θλιβερή ιστορία για όλους, την οποία όλοι πρέπει να δούμε με αντικειμενικότητα και με τη δέουσα κατανόηση. Η αφήγηση για τα γεγονότα του Μελιγαλά, πρέπει να απηχεί την αλήθεια, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.