Τα ποιήματά της Ελένης Γαλάνη παρέχουν τρόπους διαφυγής από την στιβαρή καθημερινότητα, από την αγωνία να υπερπηδήσουμε εμπόδια που μας εμποδίζουν να ζούμε ελεύθεροι. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μοιάζει με χρυσή φυλακή. Και η ποίηση, όντας ανεξάρτητη, αυτόνομη, κι όμως βαθύτατα ανθρώπινη, συνεχίζει να παρέχει τρόπους διαφυγής προς την ουσία της ύπαρξης, δηλαδή στην πηγή των αισθημάτων μας, όπου απαντάται το καθαρό μας βλέμμα πάνω στη ζωή.