«...Κατά την αντίληψη των Ελλήνων, η μουσική τους ασκούσε άμεση επιρροή στον χαρακτήρα, ήταν ένα μέσον χαλιναγωγήσεως των παθών και καθοδηγήσεως του ανθρώπου στο μέτρο και στη φρόνηση. Ως παράδειγμα της εξευγενιστικής επιδράσεως της μουσικής, ο Αριστοτέλης αναφέρει τη μεγαλειώδη επίδραση των ασμάτων του Ολύμπου, τα οποία ενθουσίαζαν τις ψυχές και αφύπνιζαν ηθικά συναισθήματα. Η μουσική ήταν η μητέρα όλων των αρετών...

Ο Πλάτων πίστευε ότι μία καινοτομία στη μουσική, μία μεταρρύθμιση των μουσικών νόμων θα είχε ως αναγκαία συνέπεια την ανατροπή του πολιτειακού συστήματος...»