Η μακρόχρονη πορεία του δικαίου των αδικοπραξιών, όπως διανθίζεται και εμπλουτίζεται από την αδιάπτωτη αλληλουχία των κοινωνικο-ιστορικών δεδομένων, διαλέγεται με την επιστήμη και αντανακλάται στο θετικό δίκαιο και στη νομολογία, είναι το κυρίαρχο αντικείμενο του παρόντος έργου, στο οποίο ο συγγραφέας αποδίδει το ζωντανό δίκαιο της αδικοπρακτικής ευθύνης των άρθρων 914-938 ΑΚ.

«Το δίκαιο των αδικοπραξιών» επιμερίζεται από τον συγγραφέα σε τέσσερις μεγάλες ενότητες, πολύ διαφωτιστικές για την καλύτερη κατανόηση του αντικειμένου: στις προϋποθέσεις αδικοπρακτικής ευθύνης, στους ειδικούς λόγους αδικοπρακτικής ευθύνης, στην ευθύνη από περισσότερους και τέλος στην έννομη προστασία από αδικοπραξία. Αναλύονται ζητήματα όπως η αδικοπραξία από δυσφημιστικές, από παραμέληση εποπτείας, η ευθύνη κατόχου ζώου, η ευθύνη από πτώση κτίσματος ή άλλου έργου, η ευθύνη από πρόστηση κ.ά. Τέλος, λόγω της πρακτικής αξίας του θέματος, μεγάλη βαρύτητα έχουν τα κεφάλαια περί αξίωσης αποζημίωσης λόγω θανάτωσης προσώπου ή βλάβης του σώματος ή της υγείας και περί αξίωσης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.