Ο χρονικογράφος του Αυτοκράτορα μας ταξιδεύει, αιώνες πριν, όταν το 1437 ο Αυτοκράτορας Ιωάννης ο Η' και ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωσήφ, ταξιδεύοντας προς τη Δύση, για αναζήτηση συμμαχιών, προς διάσωση του Βυζαντίου, σταμάτησαν στη Νήσο των Κορυφών, το σταυροδρόμι Δύσης-Ανατολής. Τελέστηκε στο νησί Μέγα Αρχιερατικό συλλείτουργο για ευόδωση των σκοπών της αποστολής.

Ο ναύτης Νικηφόρος Μαρνιέρι γίνεται ένας από τους πρώτους λάτρεις των ομορφιών της νήσου. Ένα εσωτερικό κρεσέντο τον μετατρέπει σε έναν αξιόλογο χρονικογράφο των ιστορικών και μη, γεγονότων της περιόδου...

"Βουτάω λοιπόν το φτερό στη μελάνη και αραδιάζω στη χάρτα μου γραμμές και γραμμές με όσα σπουδαία παρατηρώ να γίνονται και να λέγονται γύρω μου καθημερινά. Βουτάω περισσότερο την γραφίδα αυτή στο μυαλό μου και γράφω με περίσκεψη τα πιο σημαντικά που νομίζω, κι αυτό με ξεκουράζει, με κάνει να αισθάνομαι ότι είμαι κι εγώ σπουδαίος ανάμεσα σε σπουδαίους που μ' έταξε η μοίρα να υπηρετώ…

Στο νησί που κράτησε τον Οδυσσέα κοντά του, στην Κορυφώ, Κόρκυρα, Κορφού και στο δυνατό έρωτα δεν μπόρεσε να αντισταθεί ούτε ο Νικηφόρος Μαρνιέρι, που εγκαταλείπει κάθε τι, ακολουθώντας πρωτόγνωρα συναισθήματα.