Ο Λεωνίδας και ο Ορέστης. Δίδυμοι και σιαμαίοι.
Όταν γεννήθηκαν, το μικρό δάχτυλο του χεριού τους παρέμεινε ενωμένο.
Ένα και για τους δύο είχε αποφασίσει ο Δημιουργός.
Μα ευτυχώς υπήρχαν γιατροί που επενέβησαν αμέσως και διόρθωσαν το... λάθος.
Το αφαίρεσαν από αυτόν που το 'χε στο αριστερό του χέρι και όλα έφτιαξαν.

Κάπως έτσι έχασε το δάχτυλό του ο Λεωνίδας, κάπως έτσι το κέρδισε ο Ορέστης, ο αρτιμελής.
Έφταιγε που ο πρώτος βρέθηκε σε λάθος μεριά στην κοιλιά της μάνας του.
Μα αυτό δεν ήταν κακό.
Το κακό ήταν που πίστεψε πως γεννήθηκε σε λάθος μεριά της ζωής.
Κανείς όμως δεν μένει στο περιθώριο αν δεν το επιλέξει.

Και ο Λεωνίδας διάλεξε την ηττοπάθεια, τον απομόνωση, τον αλκοολισμό.
Μια σπηλιά τόσο σκοτεινή που δεν του επέτρεπε τίποτα να δει, τίποτα να ψάξει.
Ούτε καν τα μάτια της Ειρήνης, το βλέμμα της κι εκείνα τα δάχτυλα που έσφιγγαν με αγωνία το σταυρουδάκι στον λαιμό...

Μια λυτρωτική ιστορία δίδυμων αδερφών γραμμένη από το γυμνό χέρι της κοινής τους μοίρας...