Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, όπως λέγεται, επιτρέπω στον εαυτό μου να ευελπιστεί ότι η παρούσα ποιητική συλλογή ενδέχεται να αποτελέσει μια αφορμή ή ακόμα και μια πρόκληση για βαθύτερη σκέψη του αναγνώστη. Μια αφορμή για να διερευνήσει τους μύθους της φυλής και την ιστορική πλέον τάση διαστροφής της πραγματικότητας, ανάλογα με το προσωπικό και μόνο συμφέρον. Μια αφορμή για να αισθανθεί την αυτοκαταστροφική μας μανία και να ατενίσει το μέλλον των επόμενων γενεών. Μια αφορμή, τέλος, για να ξεπεράσει το εθνικό μας σύμπλεγμα και να στηριχθεί στις λίγες πραγματικές λαϊκές μάχες που ποτέ δεν έλειψαν από τον τόπο αυτό και που πολλοί τις εκμεταλλεύθηκαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο.