ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Μ' έκαψες Δαίμονα πολλές φορές
τόσες που ξεθωριάζει η δύναμή σου
μου φαίνεται πως χάνει κι η μορφή σου
τη φοβερή και παγερή της όψη

Κοντά μου στέκεσαι και δε μιλάς
μα τι να πεις που σάστισε η οργή σου
τα ρήγματά σου πια γιατρεύονται
τις ώρες που υψώνω τη φωνή μου

Μα σήκω και μην κάθεσαι άλλο
γρήγορα μάζεψε τη δύναμή σου
κάνε τη νύχτα πιο βαθιά στο δάσος
στα σύνορα συγκέντρωσε τα πλήθη

Κι εκεί τρανός αγώνας η Ανάγκη
απάνω κι απ' τους δυο μας στέκει ξέρεις
ή εσύ στον Αδη θα με στείλεις ή
εγώ θα λευτερώσω το Θεό μου