Η αυτοανάλυση γεννήθηκε τη στιγμή που ο Φρόυντ αναγνώρισε τα όνειρα ως αμιγώς ανθρώπινες εκφράσεις και επεξεργάστηκε μια μέθοδο για να τα ερμηνεύει. Ωστόσο αυτή η πρακτική δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του θεμελιωτή της ψυχανάλυσης, είναι αντιθέτως προσιτή σε όλους όσοι αποδέχονται τη δυναμική του ασυνείδητου και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της εγκατάστασης ενός διαλόγου μεταξύ των μυστικών, απωθημένων τους επιθυμιών, και της συνειδητής τους σκέψης.

Επισημαίνοντας ότι «το άνοιγμα στο πιο ανορθολογικό μέρος του εαυτού μας απαιτεί να προχωρήσουμε με τη μέγιστη αυστηρότητα και τη μέγιστη διαύγεια πνεύματος», ο συγγραφέας του ανά χείρας βιβλίου αναλύει, με εξαιρετική οικονομία και σαφήνεια, τους όρους και τις προϋποθέσεις, την τεχνική εν ολίγοις, αυτής της «ψυχανάλυσης εκτός των τειχών», όπως χαρακτηρίζει την αυτοανάλυση.