Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (27 Μαρτίου έως 29 Απριλίου 2014). Παρουσιάζονται έργα από τη συλλογή της Νέλλης Ανδρικοπούλου, που χρονολογούνται από τα νεανικά της χρόνια μέχρι και σήμερα. Τα έργα αυτά η ίδια τα διαχώρισε σε ενότητες και τα διαφύλαξε, έχοντας βαθιά συναίσθηση ότι πρόκειται για σημαντικό κομμάτι της ζωής της, παρά τον ευκαιριακό, εντέλει, χαρακτήρα της εικαστικής της δημιουργίας. Με την έκδοση αυτού του τόμου αποκαλύπτεται η ξεχασμένη ζωγράφος Νέλλη Ανδρικοπούλου.

Στο προλογικό σημείωμά του ο Σπύρος Μοσχονάς σημειώνει: «Μέσα από τα έργα της Ανδρικοπούλου ο ερευνητής, ο ιστορικός ή ο θεατής έρχονται αντιμέτωποι με μια αφανή έως σήμερα αλλά οξυδερκή μαρτυρία, που ανασταίνει μια ολόκληρη εποχή μέσα από μια σχεδόν ιδιωτική ματιά? πορτρέτα φίλων, σχέδια από το Παρίσι ή από το φιλόξενο εργαστήριο της Μελά ή το σπίτι του Μόραλη ρίχνουν φως σε διεργασίες, φιλίες, αγάπες και συναδελφικά μαχαιρώματα.

Η αποτύπωση των νησιών του Αιγαίου φέρνει στο φως μια άλλη Ελλάδα, παρθένα ακόμη από την τουριστική έκρηξη του '60: τη Μύκονο ως γραφικό ψαροχώρι, τη Σίφνο με τις ιδιαίτερες μάντρες της ή την Πάρο με την αρχιτεκτονική της. Πρωτίστως όμως, μέσα από τα έργα αυτά αποκαλύπτεται μια αξιόλογη, άγνωστη έως σήμερα, εκπρόσωπος των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων της νεοελληνικής τέχνης, μια γλύπτρια και ζωγράφος που βίωσε το προπολεμικό και μεταπολεμικό περιβάλλον της Σχολής Καλών Τεχνών και είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τον μαγικό, για τα νεανικά της μάτια, κόσμο του Παρισιού και το εκεί καλλιτεχνικό κλίμα, ενώ μετά την πρόωρη επιστροφή της από τη Γαλλία ευτύχησε να συμμετάσχει σε μια από τις πιο σημαντικές καλλιτεχνικές συντροφιές της ελληνικής τέχνης, τον Αρμό».