Στο ενδέκατο φωτογραφικό λεύκωμά του, ο Φώτης Καζάζης «φωτό-γράφει» για έναν τόπο πλημμυρισμένο από φως, τη Μάνη.

Ο τίτλος «Μάνη, 'Ανθρωπος και τόπος» αποδίδει γλαφυρά την εντυπωσιακή ιδιοτυπία αυτού του ελληνικού τόπου. Tο δυνατό στοιχείο της φυσιολογίας - φυσιογνωμίας της Μάνης με άμεση επιρροή στους ανθρώπινους τύπους της, μάγεψε τον Καζάζη που προσπάθησε να απομονώσει - ίσως και ασυνείδητα μερικές φορές- τα χαρακτηριστικά τα συνθετικά της επίδρασης της φύσης πάνω στον άνθρωπο που είναι παιχνίδισμα θεϊκής φαντασίας. Η χρονική διαδρομή των φωτογραφιών αριθμεί τέσσερις δεκαετίες που όμως δεν στάθηκαν ικανές να αλλάξουν τη σκληρή και γυμνή Μάνη. Η βασανισμένη γη αποδίδεται αισθησιακά από την ασπρόμαυρη ματιά του Φώτη. Το αδρό, ασκητικό πρόσωπο της Μάνης μοιάζει με των ανθρώπων της που συλλαμβάνονται σε ριπές φωτός από το φακό του Καζάζη.