Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην τυπογραφική βιοτεχνία και τον γραπτό πολιτισμό. Η διάδοση της τυπογραφίας στην Ιταλία την εποχή της Αναγέννησης επηρέασε βαθύτατα όλους όσους είχαν σχέση με το βιβλίο. Καθώς τα κείμενα άρχισαν να κυκλοφορούν ευρύτερα και να στοιχίζουν λιγότερο, οι συγγραφείς αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τη γραφή και τις εκδοτικές μεθόδους τους στις απαιτήσεις και τις ευκαιρίες που δημιουργούσε το νέο μέσο, και η ανάγνωση έγινε πιο συνηθισμένη και πιο προσφιλής δραστηριότητα.

Ο συγγραφέας παρουσιάζει τις συνθήκες παραγωγής και κυκλοφορίας των εντύπων, περιγράφοντας τις τεχνικές της τυπογραφικής διαδικασίας και σκιαγραφώντας το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιούνταν η χρηματοδότηση των εκδόσεων και το βιβλιεμπόριο. Εξετάζει επίσης τις αλλαγές που η τυπογραφία επέφερε στην εκδοτική διαδικασία και στις σχέσεις ανάμεσα στους συγγραφείς και τον κόσμο του εντύπου. Επισημαίνει τις επιβιώσεις παλαιότερων πρακτικών και τις καινοτομίες με τις οποίες βρέθηκαν αντιμέτωποι οι συγγραφείς κατά τη μετάβαση από το χειρόγραφο στο έντυπο, ενώ παράλληλα σταθμίζει τη συμβολή της τυπογραφίας στη σταδιοδρομία τους.

Τέλος, διερευνά τις συνέπειες της πλατιάς διάδοσης των έντυπων βιβλίων σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, στο οποίο ανήκουν ακόμα και γυναίκες και άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, καθώς και τις αλλαγές στη μορφή και το περιεχόμενο των εντύπων που προσφέρονταν στους αναγνώστες. Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για ένα ζήτημα που σφράγισε τον ιταλικό και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.