Τις νύχτες όμως κάτι παράξενο συνέβαινε...

Μόλις οι γιαγιάδες τελείωναν τα παραμύθια της καληνύχτας, όταν τα φώτα έσβηναν πίσω από τα σφραγισμένα παραθυρόφυλλα, μια ασυνήθιστη μυστηριώδης φιγούρα εμφανιζόταν και περιπλανιόταν στα σοκάκια και στα χαλατά. Κανένας ποτέ δε μιλούσε γι' αυτόν κι όμως όλοι κάποτε τον είχαν δει να τριγυρίζει σαν χαμένος, να μιλάει με τις κουκουβάγιες, να μετράει τ' αστέρια, να κρύβεται, να γελάει ή να κλαίει. Κανένας ποτέ δε μιλούσε γι' αυτόν κι όμως όλοι κάποτε είχαν διακρίνει στο σκοτάδι το μυτερό αλλόκοτο καπέλο του. Τόσο μυτερό που έμοιαζε να τρυπάει το φως του φεγγαριού…