ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ

Ό,τι τελευταίο απόμεινε
από μια Αθήνα έρημη
και τσιμεντοβγαλμένη, προκλητικά
ισοπεδωτική,
δίχως αισθητική και προοπτική.

Οι τελευταίες βεγγέρες και καρέκλες
με ανθρώπους
που συνομιλούν, ανταλλάσσουν απόψεις
και κάνουν σχόλια
θετικά και αρνητικά,
τότε το πεζοδρόμιο
είναι γεμάτο ζωντάνια
και πνεύμα και περίσκεψη
Το σημαίνον γίνεται σημαινόμενο
και το σημαινόμενο σημαίνον.

Και αυτό το χράμι, το υφαντό και τη φτωχή αλλά πλούσια κουρελού
με τους ατέλειωτους κόμπους
με την έμφυτη ευγένεια
και τη ζωηρή ανθρώπινη σχέση,
τότε σήμαινε, παρήγαγε πολιτισμό, τον πολιτισμό της καθημερινότητας...