Όσα μαθαίνουμε, κι είναι τόσο δραματικά και έντονα, από τις ειδήσεις, που αναφέρονται σε εμπόλεμες περιοχές και τρομοκρατικές ενέργειες παρουσιάζονται ανάγλυφα και εξίσου δραματικά στις πρώτες σελίδες του βιβλίου.
Και πώς θα γινόταν διαφορετικά, αφού τα περιγράφει ο κεντρικός ήρωας, ο Ορέστης Μανιάτης, πολεμικός ανταποκριτής στην εφημερίδα World Press της Νέας Υόρκης.
Η απώλεια συναδέλφων και φίλων του σε αποστολές τον αναγκάζει να αποσυρθεί στη γενέτειρά του την Ελλάδα και στο πατρικό σπίτι του στην Κρήτη.
Πλέον, οι μάχες, το αίμα, οι βιασμοί, ο θάνατος όλα χάνονται στην ομίχλη του χρόνου και από τα σπλάχνα της ζωής, αναδύεται το φως και η λάμψη της αγάπης και του έρωτα.
Δύο δημοσιογράφοι και μία γιατρός τα κεντρικά πρόσωπα, αυτής της ιστορίας συνυπάρχουν, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ελπίζουν.

Παράλληλα, στο βιβλίο η αναφορά σε καίρια κοινωνικά και πολιτικά θέματα που μας προβληματίζουν όλους, τα μηνύματα για την αγάπη προς τον πλησίον, αυτή η τόσο ξεχασμένη έννοια, όλα συνοψίζονται και αναλύονται μέσα από τα βιώματα του κεντρικού ήρωα.

«Τα δάκρυα των αστεριών» δεν χαϊδεύουν και δεν κρύβουν καταστάσεις. Αντίθετα, η πένα της συγγραφέως χτυπά τη ρίζα των κακώς κειμένων. Αναδεικνύει τις αξίες. Αγκαλιάζει την ελπίδα και οραματίζεται έναν καλύτερο κόσμο.