Καιροί τέσσερεις.
Του φθινοπώρου, της μάνας που φεύγει.
Του χειμώνα, του αρσενικού που έρχεται να πάρει.
Της άνοιξης, της τροφού που μένει για να δώσει.
Του καλοκαιριού, της κόρης που ξυπνά.
Ένα γαϊτανάκι σε τέσσερεις πράξεις για τη διεκδίκηση της κόρης από τη μάνα, τον έρωτα του αρσενικού για το θηλυκό, την αέναη αλλαγή των εποχών, τη φύση μέσα στην πόλη, τα περίκλειστα οικογενειακά άφατα και άρρητα που κληροδοτεί η μια γενιά στην άλλη.
Ρεαλισμός και μαγεία, εύπλαστο γλωσσικό ιδίωμα, ένταση, χρώματα, γεύσεις και μυρωδιές. Η Χριστίνα Καράμπελα τιθασεύει τα υλικά του ονείρου, τον λόγο και το συναίσθημα και ζωντανεύει, σε διάλογο με τον μύθο και τα σύμβολα, τέσσερεις αφηγήσεις για τον έρωτα, την αναζήτηση του εαυτού, τις δύσκολες οικογενειακές σχέσεις, την αφοσίωση και την ιδιοτέλεια, το οικείο και το ανοίκειο.