Οι στίχοι του Σταύρου με τις λαμπρόχρωμες ελληνικές στιγμές του, με τις σοφά σχεδιασμένες εικόνες τόπων, ήμερων ή και άγριων, από σκηνές ανθρώπινες, ελεγεία για αγαπημένα του πρόσωπα, από το χτες στο σήμερα, βυθισμένοι στίχοι σ' ένα ισκιοφώτισμα ή και μέσα σε μιαν άυλη μυστηριώδη απλότητα με χυμένο άπλετο φως. Είναι γεμάτος από ποιητικό μεθύσι ο Σταύρου. Έχει μουσική γλυκάδα κάθε στίχος και μια πλαστική συμμετρία, δομή, ιδέες που «οι άνθρωποι και τόποι της Κύπρου συνταράζουν τη σκέψη μου πιο συχνά» κατά τον Κ. Παλαμά. Η γη του Διγενή και της Αροδαφνούσας συνεχίζουν και σήμερα αυτό το ταξίδι στο χρόνο και βλασταίνουν όπου κι αν βρεθούν.

Προσεγμένα απ' τον ποιητή - φιλόλογο Σταύρο Χ. Σταύρου, είναι δόκιμα, μαστορικά, λαγαρά στο στοxασμό, με λαμπρή ακτινοβολία στη σκέψη και στους αναπαλμούς της ψυχής του. Ένας γλωσσοπλάστης αναδεικνύεται. Τα ποιήματά του είναι ερωτικά, της αγάπης, της ζωής, ελεγεία και μαχητικά. Έχουν μια οικουμενικότερη εμβέλεια με τα τραγούδια της Κύπρου και τους λυρικούς στίχους. Πυρακτωμένη η ψυχή του ποιητή, κεντρισμένη από όλες τις εκφάνσεις της, απ΄την ομορφιά και την οριστική μετοικεσία στην Αιωνιότητα.