Τελικά, μπορεί κανείς να ξεφύγει από «όσα η μοίρα ορίζει;» Οι αλήθειες και τα ψέματα, όλα αυτά τα καινούργια, τα ξαφνικά, τα ανατρεπτικά που αποκαλύφτηκαν στον Λαέρτη, αν και δεν μπόρεσαν να βγάλουν από την ψυχή του τα ξενύχτια των γονιών του πάνω από το προσκεφάλι του, τα όνειρα, τις χαρές, την λαχτάρα τους για την προκοπή του, τις θύμησες τις παιδικές που γλύκαιναν και φώτιζαν, ίσα με τώρα, τη ζωή του, κατάφεραν να μπερδέψουν το μυαλό του, να τον βουλιάξουν στην απελπισία και την απόγνωση. Νιώθει ένα αόρατο χέρι να κινεί τα νήματα της ζωής του ανεξέλεγκτα, δίχως τη βούλησή του. Να βάζει εμπόδια στην ευτυχία του, παίρνοντας την ελπίδα από τη ψυχή του, το γέλιο από το πρόσωπό του, τη χαρά από την καρδιά του και να τον σπρώχνει σε συμπεριφορές παράξενες και αλλοπαρμένες. Και ο Λαέρτης καλείται να ζήσει, με όλες αυτές τις αλήθειες και τα ψέματα που φέρνουν τα πάνω κάτω στη ζωή του. Να συνεχίσει να υπάρχει σε έναν κόσμο όπου οι αντοχές του θα δοκιμάζονται συνεχώς και η χαρά θα είναι απαγορευμένη. ’βουλος και αδύναμος να αντισταθεί στη μοίρα του, αφήνεται λοιπόν στο κάλεσμά της… Όμως η Μυρσίνη προσπαθεί να ανατρέψει τα άσχημα, τα οδυνηρά που όρισε η μοίρα για τους αγαπημένους της. Η Μυρσίνη που διαισθάνεται το κακό που καραδοκεί μέσα στο σπιτικό της, με σύμμαχο και οδηγό την αγάπη, τολμάει να διεκδικήσει την ευτυχία που προσδοκούσε στο αύριο που ξημερώνει, να διαφεντέψει την ευτυχία που πιστεύει ότι τους χρωστάει η ζωή...