Αύγουστος. Παραμονή του Σωτήρος. Σε ένα απόμερο λιμανάκι κάποιας ελληνικής παραλίας, τρεις άνθρωποι κάνουν το απογευματινό μπάνιο τους περιμένοντας το φεγγάρι να ανατείλει μέσα απ' τη θάλασσα. Κι ενώ περιμένουν, συζητούν περί παντός επιστητού, όπως μάλλον θα συνέβαινε πάντα και με όλους όσοι μπήκαν πριν από εκείνους στα νερά αυτά. Ο Σοφοκλής Ποθουλάκης και ο Ευριπίδης Περίανδρος με τη γυναίκα του Ευλαμπία, τρία κεφάλια πάνω απ' το νερό, τρεις φευγαλέες αντανακλάσεις της ιστορίας στο φως του δειλινού, μιλούν, σχολιάζουν, υπερθεματίζουν, αγανακτούν, εύχονται για όλα όσα απασχολούν τη ζωή τους στον τόπο αυτό. Και ενώ ήδη έχουν αρχίσει να έρχονται ένας ένας ο χορός των πανηγυριστών, το φεγγάρι, ολόγιομο, ξεπροβάλλει στον ορίζοντα.