'''Στην ερώτηση, ''ποια ήταν η έμπνευσή σου'', θ' απαντήσω ότι ήταν, είναι και θα είναι η αγνή γη που αναδύεται απ' τα χρώματα μιας θεϊκής παλέτας και οι περίεργοι και δύσκολοι άνθρωποι που σ' αγαπάνε και σε χτυπάνε πνιγμένοι στο ίδιο αίσθημα και στην ίδια ανάγκη, την ανάγκη του άλλου. Kάποιος κάπου έχει τη δυνατότητα να εμπνευστεί, να διδαχτεί, να ταυτιστεί, να βοηθηθεί από το δικό μου αίσθημα εκφρασμένο σε ορισμένες λέξεις.
Αν καταλάβουμε ότι όλοι είμαστε αδύναμοι σ' αυτό τον κόσμο, ότι όλοι πάσχουμε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο κι ότι όλοι μοιραζόμαστε την ίδια ζωή, τότε αυτός ο κόσμος θα χάσει την μοναξιά που μας επιβάλλει η κατανόησή του'."