Ο κεντρικός ήρωας αυτής της σκληρής αλλά και τρυφερής ιστορίας, ο Νικίτα, έχει την ιδιομορφία να χάνει τις αισθήσεις του μπροστά στο κακό. Διασχίζει τη σύγχρονη Ρωσία μέσα σε βαγόνια τρίτης θέσεως και συναντάει όλων των ειδών τους ανθρώπους. Μέθυσοι, ομοφυλόφιλοι, μοναχικές μητέρες που παλεύουν να θρέψουν τα παιδιά τους, έκφυλοι ιερείς και εμπνευσμένοι ποιμένες, γριές εγκαταλειμμένες στη μοίρα τους, δανδήδες και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, ερωτευμένες φοιτήτριες, πανκ σκηνοθέτες και άβουλοι προγραμματιστές ηλεκτρονικών υπολογιστών είναι οι ψηφίδες που συνθέτουν αυτό το πολύχρωμο, πολύπαθο και ζωντανό μωσαϊκό που είναι η σύγχρονη Ρωσία.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Κλιουτσάροβα έγινε δεκτή από το αναγνωστικό κοινό και τους ομότεχνούς της ως μια από τις πιο ελπιδοφόρες φωνές της σύγχρονης ρωσικής λογοτεχνίας, όπως και ότι το βιβλίο της αυτό πολεμήθηκε από τους εκπροσώπους της κατεστημένης λογοτεχνικής σκηνής της πατρίδας της, οι οποίοι με ύβρεις και λοιδορίες προσπάθησαν να μειώσουν τη συγγραφέα.