"Έτσι κι αρχίσει η τρέλα, δεν έχει τελειωμό, σκέφτεται ο Τζακ. Δεν είχαν πει εκείνοι οι ειδικοί ότι θα πάρει χρόνια μέχρι να φουντώσει στον άνθρωπο; Νά λοιπόν τώρα που είχε φουντώσει σ αυτόν και στην Έλλη.
Εξήντα πέντε κεφάλια ήταν τα ζωντανά και όλα φαίνονταν υγιέστατα όταν ήρθε η κατεπείγουσα διαταγή να τα ξεπαστρέψουν, κι έμεινε πίσω μόνο η σιωπή κι ένα κούφιο κενό σαν το πρωί που πέθανε η μάνα, ένα κενό που μέσα του επέπλεε μια τόση δα θυμωμένη σκέψη: Το καλό που τους θέλω, να έχουν δίκιο αυτοί οι ειδικοί..."

Με αφορμή την ιστορία δύο οικογενειών κτηνοτρόφων από το Ντέβον της Αγγλίας, των Λάξτον και των Μέρικ, που η ασθένεια των τρελών αγελάδων έπληξε καίρια στη δεκαετία του 90, με αποτέλεσμα οι γόνοι τους να υποχρεωθούν να στρέψουν την πλάτη τους στην οικογενειακή παράδοση ακολουθώντας εντελώς διαφορετική πορεία, ο Γκράχαμ Σουίφτ πλέκει με δεξιοτεχνία τον ιστό των γονικών, συζυγικών και αδελφικών σχέσεων, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα τις ψυχολογικές αλλαγές που επιφέρει μια κρίση. Ο πόλεμος του Ιράκ θα επισφραγίσει αυτή την πολυεπίπεδη διαδικασία αποξένωσης από τη γη, την οικογένεια και τον καθιερωμένο τρόπο ζωής των τελευταίων τριών δεκαετιών.